بهاشتراک گذاشتن من دستمزدم را نگرفته ام (یا همه دستمزدم را نگرفته ام).
در اکثرشغلها: کارفرمایتان باید حداقل حقوق را به شما پرداخت کند. حداقل حقوق کمترین پولی است که می توان پرداخت کرد. اینکه این حداقل حقوق چه مبلغی است، بستگی به شغل شما دارد و اینکه چه کاری انجام میدهید.
علاوه بر حقوقتان اکثرا باید حقوق ماه سیزدهم 13 و چهاردهم 14 را هم بگیرید. به این حقوق ها “پول تعطیلات” (Urlaubsgeld) و “پول کریسمس” (Weihnachtsgeld) هم می گویند.
من باید ساعت های بیشتر از انچه که قرار گذاشته بودیم، کار کنم.
اگر شما ساعتهای بیشتر از توافق تان کار میکنید یا باید روز یکشنبه یا روز تعطیل کار کنید، در اکثر شغلها (مثلا کارهای ساختمانی، نظافت، رستوران ها، …) باید پول بیشتری هم بگیرید. به این پول حق اضافه کاری یا مازاد حقوق برای روزهای یکشنبه و روزهای تعطیل می گویند.
قانونی برای حداکثر ساعت های کاری شاغلین وجود دارد. در اتریش دوازده12 ساعت در روز و شصت60 ساعت در هفته با حساب اضافه کاری هاست. ولی: این ساعتها نباید ساعت دائمی کار شما باشند. یعنی: شما اجازه ندارید همیشه این مقدار ساعت کار کنید.
بعد از 6 ساعت کار باید حداقل سی دقیقه کار نکنید.
باید یکبار درهفته سی و شش 36 ساعت کار نکنید.
باید بین دو روز کاری اقلا یازده 11 ساعت فاصله باشد که شما در این یازده ساعت کار نکنید. این زمان را ساعت های استراحت می نامند.
من بدون ثبت رسمی کار می کنم/ من بیمه درمانی ندارم.
طبق قانون: کارفرمای شما باید شما را بیمه اجتماعی کند.
یعنی: شما خدمات پزشکی دریافت می کنید. علاوه بر آن حق دریافت حقوق بازنشستگی دارید و بیمه بیکاری دارید.
مهم:
اگر شما را بیمه های اجتماعی کرده باشند به این معنی نیست که اجازه کار (Beschäftigungsbewilligung) دارید. کارفرمای شما باید برای اجازه کار جداگانه اقدام کند!
کارفرمای من بطور ناگهانی مرا اخراج کرد.
اگر شما از کار اخراج شوید، یک مهلت حداقل شش هفته‌ای وجود دارد (مهلت اخراج = Kündigungsfrist). اگر کارفرمای شما این مهلت را رعایت نکند، به شما غرامت اخراج پرداخت می‌شود (پول جبران پایان دادن به کار = Kündigungsentschädigung).
مهم:
پایان دادن به کار (Kündigung) واخراج (Entlassung) یکی نیستند! اخراج بدون دادن مهلت ممکن است. برای مثال در موردی که شما در کارتان اشتباه بزرگی بکنید.
من بدون اجازه کار (Beschäftigungsbewilligung) مشغول به کار هستم.
با بعضی از انواع اقامت، شما احتیاج به اجازه کار دارید. برای مثال برای کسانی که درخواست پناهندگی داده اند و کارت سفید دارند یا برای دانشجویانی که از کشورهای غیراتحادیه اروپا هستند.
بدون اجازه کار شما حق کارکردن ندارید. تقاضای اجازه کار را باید کارفرمایتان به اداره کار (AMS) بدهد.
مهم:
- اداره کار (AMS) کپی اجازه کار را با پست برای شما می فرستد. بعد از دریافت این کپی اجازه دارید شروع به کار کنید!
- این اجازه کار فقط برای شغل خاصی است. فقط یک سال اعتبار دارد. بعد از یکسال کارفرمایتان باید بازهم برایتان درخواست اجازه کار مجدد بدهد.
کارفرمای من می گوید که من بشکل “مستقل” Selbstständige یا با “مجوز کسب” (Gewerbeschein) کار می کنم. این به چه معناست؟
کار کردن به شکل مستقل یعنی:
شما یا بامجوزکسب یا بدون مجوز کسب به مسئولیت خودتان و به حساب خودتان کار می کنید. شما کارفرمای خودتان هستید. در این حالت شما مشمول قوانین کار نمی شوید چون جایی استخدام نیستید.
اغلب این مشکل وجو دارد: که خیلی از افراد اسماً بشکل مستقل (شغل آزاد) کار می کنند ولی در واقعیت کارشان غیر مستقل است. به این وضعیت مستقل بودن ساختگی (Scheinselbstständigkeit) می گویند.
مثال هایی برای مستقل بودن ساختگی:
شما رسماً مستقل هستید، اما …
- شما از ماشین، دوچرخه یا ابزارآلات شرکت یا صاحب کار استفاده می کنید.
- شما دستور العمل هایی می گیرید که کارتان را چطور انجام بدهید.
- کس دیگری نباید برای شما کار کند بلکه شما خودتان باید کارها را انجام دهید.
شما مطمئن نیستید که بطورمستقل کار می کنید یا نه؟ به مشاوره حقوقی UNDOK پیش ما بیاید! ما درباره وضعیت شما با شما صحبت می کنیم.
کارفرمای من مرا تهدید می کند یا آزار می دهد.
این کار ممنوع است! به UNDOK بیاید و با ما مشورت کنید.